சிறிலங்காவில் வாழும் சிங்களவர்கள், ஆந்திராவைப் பூர்வீகமாக கொண்டவர்கள் என்று அமெரிக்கா, சிறிலங்கா மற்றும் இந்தியாவைச் சேர்ந்த ஆராய்ச்சியாளர்கள் குழுவொன்று கண்டறிந்துள்ளது.

சிறிலங்காவில் ஆதிவாசிகள் மற்றும் பெரும்பான்மை இனக்குழுவான சிங்களவர்கள் ஆகிய இரண்டு குழுக்களின் முழு மரபணு வரிசைமுறையை ஆராய்ந்து, இதனைக் கண்டறிந்துள்ளனர்.

இரு குழுக்களும் ஆந்திரப் பிரதேசத்தைச் சேர்ந்த சில சமூகங்களுடன், குறிப்பாக மாலா, மடிகா, கபு மற்றும் யாதவா போன்றவற்றுடன் மரபணு ரீதியாக ஒத்திருப்பதை ஆய்வாளர்கள் கண்டுபிடித்துள்ளனர்.

இந்த சமூகங்கள் பண்டைய தென்னிந்திய வம்சாவளியின் உயர் மட்டத்தைச் சேர்ந்தவை.

சிறிலங்காவுக்கும் தென்னிந்தியாவிற்கும் இடையே பாக்கு நீரிணை புவியியல் ரீதியாகப் பிரித்திருந்தாலும், இந்த மரபணு ஒற்றுமை பகிரப்பட்ட மூதாதையர் பின்னணியைக் குறிக்கிறது.

இந்த ஆய்வு சிங்களவர்கள் முதன்மையாக, வட இந்தியாவிலிருந்து தோன்றியவர்கள் என்ற பொதுவான நம்பிக்கையை சவாலுக்குட்படுத்துவதாக அமைந்துள்ளது.

இந்த நம்பிக்கை பெரும்பாலும், வரலாற்று நூல்கள் மற்றும் சிங்கள மொழி இந்தோ-ஐரோப்பிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்தது (வட இந்தியா மற்றும் ஐரோப்பாவில் பேசப்படும் மொழிகளின் ஒரு பெரிய குழு), அதே நேரத்தில் தென்னிந்திய மொழிகள் திராவிட குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவை என்ற உண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டது.

இருப்பினும், ஆய்வின்படி, சிங்களவர்கள் தென்னிந்திய மக்களுடன், குறிப்பாக ஆந்திராவில் மரபணு ரீதியாக நெருக்கமாக உள்ளனர்.

இந்த ஆய்வில் சிங்களவர்களுக்கும் இன்றைய வட இந்திய மக்களுக்கும் இடையே வலுவான மரபணு தொடர்புகள் எதுவும் கண்டறியப்படவில்லை.

ஆராய்ச்சியாளர்கள் qpAdm மாதிரி (மூதாதையர் விகிதாசாரத்தை மதிப்பிடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் ஒரு முறை) என்ற நுட்பத்தைப் பயன்படுத்திய போது, உள்நாட்டு மற்றும் கடலோர ஆதிவாசிகள் இருவரும் சுமார் 52.5% முதல் 53.7% வரை பண்டைய வேட்டைக்காரர்-மூதாதையர் (ஆரம்பகால தெற்காசிய மக்களிடமிருந்து ) மரபணுவைக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டறிந்தனர்.

இது மாலா, மடிகா மற்றும் கபு குழுக்களுடன் ஒப்பிடத்தக்கது. அவர்கள் இந்த வம்சாவளியில் 50% க்கும் அதிகமாக உள்ளனர்.

சிங்களவர்கள் மற்றும் STU-KGP-35 (சிறிலங்கா தமிழ் நகர்ப்புற மக்களிடமிருந்து ஒரு மாதிரி) என குறிப்பிடப்படும் ஒரு குழு சற்று குறைந்த விகிதங்களைக் கொண்டுள்ளது. இது சுமார் 45-47% ஆகும்.

இது இந்திய தெலுங்கர்கள் (இங்கிலாந்தில் மாதிரியாக எடுக்கப்பட்ட ஒரு குழு), யாதவர்கள் மற்றும் பிறர் போன்ற நகர்ப்புற-தென்னிந்திய மக்கள் தொகையைப் போன்றது.

இந்த ஆய்வில், சிறிலங்கா குழுக்கள் மத்திய ஸ்டெப்பி MLBA தொடர்பான வம்சாவளியை (யூரேசிய ஸ்டெப்பி பகுதியைச் சேர்ந்த வெண்கல வயது மக்களுடன் இணைக்கப்பட்ட DNA) ஒரு சிறிய விகிதத்தில் (10% க்கும் குறைவாக) கொண்டுள்ளனர் என்றும் கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

இது மாலா, மடிகா, யாதவா மற்றும் கபு போன்ற குழுக்களிலும் காணப்படுகிறது.

இதன் பொருள் யூரேசிய ஸ்டெப்பி போன்ற தொலைதூரப் பகுதிகளிலிருந்து சில மரபணு தாக்கங்கள் வந்தாலும், தென்னிந்திய மக்களுடன் வலுவான மரபணு இணைப்புகள் உள்ளன.

சூழலைப் பொறுத்தவரை, சிறிலங்கா ஆதிவாசிகள் தீவின் பழங்குடி மக்கள், அவர்கள் பேசும்தனித்துவமான மொழி – வேறு எந்த மொழியுடனும் தொடர்பில்லாதது (ஒரு மொழியியல் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட).

அவர்கள் பாரம்பரியமாக வேட்டையாடுபவர்களாக வாழ்ந்தனர், ஆனால் இப்போது இடம்பெயர்வு மற்றும் கலாசார ஒருங்கிணைப்பு காரணமாக மாற்றங்களுக்கு உள்ளாகின்றனர்.

மறுபுறம், சிங்களவர்கள் கிமு 500 ஆம் ஆண்டில் வடக்கு அல்லது வடகிழக்கு இந்தியாவிலிருந்து குடிபெயர்ந்ததாக நம்பப்படுகிறது, இருப்பினும் அவர்களின் சரியான தோற்றம் விவாதத்திற்குரிய விடயமாகவே உள்ளது.

சிங்களவர்களுடன் ஒப்பிடும்போது ஆதிவாசி மக்கள் (உள்ளக மற்றும் கடலோர சமூகங்கள் இரண்டும்) அவர்களின் வரலாறு முழுவதும் – குறைந்த மக்கள்தொகை அளவுகளைப் பராமரித்து வருகின்றனர்.

இது நீண்டகால தனிமைப்படுத்தல் மற்றும் பூர்வீக வேட்டைக்காரர் சமூகங்களுக்கு பொதுவான ஒரு இனக்குழுவிற்குள் திருமணம் ஆகியவற்றின் வரலாற்றைக் குறிக்கிறது.

ஆராய்ச்சியாளர்கள் D-புள்ளிவிவரங்களை (குழுக்களுக்கு இடையில் எவ்வளவு மரபணுப் பொருள் பகிரப்படுகிறது என்பதற்கான அளவீடு) ஆய்வு செய்தபோது, ​​ஆந்திராவைச் சேர்ந்த மாலா மக்கள் தொகை அனைத்து சிறிலங்கா குழுக்களுடனும் ஒரே அளவிலான மரபணுப் பொருளைப் பகிர்ந்து கொள்கிறது என்பதைக் கண்டறிந்தனர்.

வெவ்வேறு சேர்க்கைகளை ஒப்பிடும்போது, ​​சிறிலங்காவின் வெளிப்புறக் குழு மக்கள் தொகை (ஒப்பிடுவதற்குப் பயன்படுத்தப்படும் குழுக்கள்) மற்ற சிறிலங்கா குழுக்களை விட மாலாவுடன் அதிக மரபணுப் பொருளைப் பகிர்ந்து கொண்டது.

இது, குழுக்கள் மரபணு ரீதியாக எவ்வளவு நெருக்கமாக உள்ளன என்பதைக் குறிக்கிறது, மாலா சிங்களவர்களின் மூதாதையர்களான STU-KGP-35 மற்றும் ஆதிவாசி குலங்களுடன் நெருக்கமாக தொடர்புடையதாக இருக்கலாம் என்று கூறுகிறது.

இந்த ஆராய்ச்சி குழுவில் Jose A Urban Aragon, Esha Bandyopadhyay, Amali S Fernando, Constanza de la Fuente Castro, Anjana HJ Welikala, Arjun Biddanda, David Witonsky, Nathan Sander, Joanne T Kotelawala, Nagarjuna Pasupuleti, Matthias Steinruecken, Gamini Adikari, Kamani Tennekoon, Aaron P Ragsdale, Jonathan Terhorst, Ruwandi Ranasinghe, Niraj Rai, and Maanasa Raghavan ஆகியோர் இடம்பெற்றிருந்தனர்.

சிகாகோ பல்கலைக்கழகம், கொழும்பு பல்கலைக்கழகம், ஜோன்ஸ் ஹொப்கின்ஸ் பல்கலைக்கழகம், Birbal Sahni Institute of Palaeosciences, விஸ்கான்சின் பல்கலைக்கழகம் மற்றும் மிச்சிகன் பல்கலைக்கழகம் போன்றவை இந்த ஆய்வில் பங்கெடுத்திருந்தன.

செல் பிரஸ் இதழான Current Biologyயில் இந்த ஆய்வு வெளியிடப்பட்டுள்ளது.